Exhibition ‘Rawie en Pesapane: Poëzie in tekeningen’ (Poetry in drawings) at the Huis van het boek,The Hague.
House of the Book (Dutch original: Huis van het boek), was formerly called Museum Meermanno-Westreenianum and is the oldest book museum in the world.In 2017 the Carbolineum Press of Boris Rousseeuw in Kalmthout (Belgium) published the bibliophile book Parallellen (Parallels). For this anthology, Elisa Pesapane chose several poems on love and death from the oeuvre of Jean Pierre Rawie and combined them with her existing work: ‘They are autonomous works which meet each other on the pages of the book. Separated by the distance in place and time in which they were created, but bound together by the universal themes of love and death’.
About the book, Ronald Ohlsen wrote on literary weblog Tzum: ‘The irresistible urge to bring text and image together causes a complete story to unfold, whereby both the familiar poem and the sensual drawing acquire an entirely new significance’.
This spring, on the occasion of the 70th birthday of Jean Pierre Rawie, the fascinating and sometimes disturbing drawings of Pesapane and the compelling poems of Rawie on Love and Death can be admired together at the Huis van het boek,The Hague.
Samenwerking Jean Pierre Rawie en Elisa Pesapane in Huis van het boek (voorheen Museum Meermanno)
Huis van het boek organiseert dit voorjaar de tentoonstelling ‘Rawie en Pesapane. Poëzie in tekeningen’. In 2017 verscheen het bibliofiele boek Parallellen bij De Carbolineum Pers van Boris Rousseeuw uit Kalmthout. Ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van Jean Pierre Rawie dit voorjaar bereidt het museum een intieme expositie voor waarin de fascinerende en soms verontrustende tekeningen van Pesapane samen met de indringende gedichten van Rawie over liefde en dood zijn te bewonderen. Dit jubileumjaar van Rawie is voor Huis van het boek aanleiding om inzicht te geven in het maakproces van de bijzondere bibliofiele uitgave Parallellen: een boek dat gebaseerd is op de unieke samenwerking tussen dichter en kunstenaar, met als motto: ‘Jij speelde als kind onder een andere hemel’ (Cesare Pavese).
Samenwerking maakt nieuw verhaal
Elisa Pesapane koos voor het boek tien gedichten over liefde en dood uit het oeuvre van Jan Pierre Rawie. Zij koppelde bestaand werk van haar hand aan deze gedichten. Daarover zegt zij: ‘Het zijn autonome werken die elkaar ontmoeten op de pagina’s van het boek, en met elkaar verbonden zijn in de universele thema’s liefde en dood.’ Deze gedichten en de originele tekeningen zijn te zien in de expositie, alsook documentatie en proeven die het maakproces illustreren. Over het boek Parallellen zei Ronald Ohlsen in 2017 op Tzum: ‘De onbedwingbare drang om tekst en beeld bij elkaar te brengen zorgt ervoor dat er zich een heel verhaal ontspint, waardoor het oude vertrouwde gedicht en de sensuele tekening beide een geheel nieuwe lading krijgen.’
Dodendans
Een aparte ruimte in de tentoonstelling is gewijd aan de ‘Dodendans’, een van oorsprong laatmiddeleeuws motief in de kunst waarbij de dood de levenden meeneemt in een macaber ballet. Een thema dat door Elisa Pesapane nieuw leven werd ingeblazen. Enkele voorbeelden van de ‘danse macabre’, zoals die is afgebeeld in boeken uit de collectie van Huis van het boek, illustreren dit motief. Bijvoorbeeld het Liber chronicarum van Hartmann Schedel uit 1493 en het Narrenschip van Sebastian Brant uit 1497.
Bibliofiele uitgave van De Carbolineum Pers
Net als in alle uitgaven van De Carbolineum Pers is de tekst van Parallellen met de hand gezet, in dit geval uit de Van Dijck en de Kumlien, en met de handpers gedrukt op geschept Van Gelder Posthoorn papier. De tekeningen zijn digitaal gereproduceerd op Conqueror papier en met de hand in het boek gelijmd. Het boek verscheen in een oplage van 75 genummerde en gesigneerde exemplaren. Nog slechts enkele exemplaren zijn te koop in de museumwinkel à 50 euro.
BERCEUSE
Je schedeltje tegen
mijn schouder gelegd,
hoeft niets meer verzwegen
en niets meer gezegd.
Verborgen accoorden
in éen instrument,
zijn ons alle woorden
bij voorbaat bekend.
Wat wij nog verzinnen
is kindertjespraat,
die niets meer van binnen
naar buiten verraadt.
Hoor hoe ons de aarde
geluidloos ontglijdt…
Wij luisteren naar de
onsterfelijkheid.Jean Pierre Rawie
